Laatste wijziging: 1 februari 2024.
Zaterdag 8 oktober een bezoek gebracht aan 2 oorlogsbegraafplaatsen. De eerste was in Nijmegen, Jonkerbos. De tweede in Groesbeek. Hierna een bezoek gebracht aan het Vrijheidsmuseum te Groesbeek.
Jonkerbos
De bemanning van de Lancaster ND 873 had de pech om de Duitse Nachtjager tegen te komen van Rudolf Frank.
Deze Duitser schoot de Lancaster boven Noord Brabant neer waardoor hij neerstortte bij het plaatsje Asten. De 7 bemanningsleden kwamen hierbij om het leven. Rudolf Frank bracht het er zelf ook niet levend vanaf. Nadat hij de Lancaster had aangeschoten is hij tegen het neerstortende vliegtuig gevlogen waardoor hij zelf ook neerstortte.
2 andere bemanningsleden van de nachtjager konden eruit springen en overleefden, Rudolf kon het vliegtuig niet meer verlaten en stortte neer. Hij ligt op Ysselsteyn.
De exacte crashsite van de Lancaster is te bezoeken. Er staat een monumentje en de boswandeling er naar toe is door een mooi stukje natuur. Een extra reden om dit eens te bezoeken. De 7 koppige bemanning werd eerst in Venlo begraven maar is later overgebracht naar Nijmegen Jonkerbos.
Deze 7 mannen liggen daar gebroederlijk naast elkaar in vak 24, rij F. Deze vind je bij binnenkomst rechtsaf.
– George Nicholls. 32 jaar oud geworden.
– Alexander McJannet. 21 jaar oud geworden.
– Roy Laybourne. 21 jaar oud geworden.
– Alexander Shiels. 21 jaar oud geworden.
– Alfred McKay. 21 jaar oud geworden.
– Harold Dyerson. 32 jaar oud geworden.
– Lindsay Smith. 32 jaar oud geworden.
Short Stirling BK716
Vorige week is de bemanning van de Short Stirling BK716 begraven op Jonkerbos. Deze stortte eind maart 1943 neer in het IJsselmeer na een missie bij Berlijn. Dit waren vijf Britten en twee Canadezen. Na het plaatsen van de steen kwam een fout naar boven, er was vermeld dat de benaming bestond uit Britten en Australiërs in plaats van Canadezen.
Dit is door het CWGC zeer snel gecorrigeerd en inmiddels staat er de juiste steen.
Canadian war cemetery Groesbeek: Clarence Stanley Foss
Op de Canadese begraafplaats te Groesbeek ligt in graf 1-A-14 (Vak 1, rij A grafnummer 14) Clarence Stanley Foss met als opvallende rang/functie ‘Bandsman’. Clarance speelde trompet in de 1e Canadian Infantry Corpsband. Met deze band vermaakte hij de troepen aan de frontlijn zodat deze tijdens de rustperiodes een stuk vertier hadden.
Na in Afrika, Italië kwam hij aan in Nederland. Hierna is hij vertrokken naar Duitsland om hier na de de overgave van Duitsland de Canadese troepen te vermaken. Hier kreeg hij op 15 mei 1945 een hartaanval en overleed aan de gevolgen.
Clarence werd 44 jaar oud.
Vrijheidsmuseum Groesbeek
Vlakbij de begraafplaats vind je het vernieuwde Vrijheidsmuseum Groesbeek. Dit is een zeer informatief museum wat een pluspunt kan zijn maar in dit geval vind ik het behoorlijk minpunt. Je krijgt zo’n enorme berg informatie dat je door de bomen het bos niet meer ziet. De afwisseling tussen tastbare zaken en informatieborden is erg matig.
Ik bekijk het altijd zo, als ik veel wil lezen over een onderwerp koop ik wel een boek, wil ik veel filmmateriaal zien dan zet ik Youtube aan vanuit mijn luie comfortabel stoel.
In een museum wil ik tastbare informatie krijgen. Ik wil dus voorwerpen zien en niet hoofdzakelijk foto’s met enorme lappen tekst.
Het 2e gedeelte bracht wat meer afwisseling met een diorama en her en der wat vitrines met tastbare zaken.
Verwacht geen Overloon of vitrines zoals in het Bevrijdingsmuseum te Nieuwdorp(Z) wat tevens een aanrader is als je van musea houdt die vele tastbare zaken tentoonstelt.
Kunst
Ik ben absoluut geen fan van de meeste kunstwerken. Velen zijn onherkenbare rommelige zooi met een bordje erbij wat het moet voorstellen waarna de liefhebbers instemmend staan te knikken dat ze er dit wel in herkennen en wat de kunstenaar toch begaafd is. Zonder het bordje erbij heb je totaal geen idee of je naar een konijn, een auto of een omgevallen boom kijkt.
Nu ben ik zo reëel om te snappen dat smaken verschillen en dat je verschil moet maken tussen mensen die serieus wat kunnen en tussen mensen die denken wat te kunnen. Het is wel kunstig dat je mensen iets mooi kunt laten vinden waarvoor je 400 jaar geleden gestenigd werd omdat ze dachten dat je niet helemaal goed in je hoofd was en het misschien wel besmettelijk kon zijn.
Waarom meld ik dit? Aan het einde van het museum staat een kunstwerk waar ik een kleine 10 minuten heb staan te kijken en ik als ‘anti-kunstliefhebber’ onder de indruk van was.
De naam van dit kunstwerk is Resurrection en is gemaakt door Fransje Povel-Speleers. Niet geheel verrassend ben ik erg erg geïnteresseerd in oorlogsgraven dus dit kunstwerk met oorlogsgraven sprak me meteen aan. Je ziet van voor tot achter de gevallen soldaten weer tot leven komen en uit hun graf klimmen om de vrijheid te gaan vieren die zij niet meer mee mochten maken. De details zijn verbluffend waardoor je er lang naar kunt kijken en steeds nieuwe dingen ziet. Symbolen van de regimenten, gezichtsuitdrukkingen, tussen de Britse graven zie je Poolse graven en ook het Nederlandse graf van de commando die op Oosterbeek ligt. Eigenlijk maakte dit kunstwerk mijn bezoek weer goed, toch nog iets tastbaars gezien en blij verrast dat zelfs ik een kunstwerk mooi kan vinden.
