Laatste wijziging: 1 februari 2024.
Hurtgenwald
In het Duitse Hurtgenwald is vanaf september 1944 tot februari 1945 zeer fel gevochten. De sporen hiervan zijn rondom de begraafplaats nog steeds zichtbaar. Aan de Dürenerstrasse die kruist met de Mittelweg vind je een parkeerplaats genaamd “Parkplatz Ochsenkopf” Volgens Google is deze al jaren gesloten. Volgens mijn bevinding (augustus 2019) is hij gewoon open en bruikbaar.
Vanaf hier kun je 2 routes volgen naar een aantal bunkers en gedenktekens.
Zie Traces of war voor meer info en een handig kaartje.
Entree begraafplaats
De begraafplaats Vossenack ligt aan de Simonskallerstrasse en je kunt aan beide zijdes van de weg goed parkeren. Als je de begraafplaats oploopt via het lange pad dan passeer je een aantal informatiepanelen. Als eerste een bord met de geschiedenis van het Hurtgenwald en gedragsregels betreffende de begraafplaats.
Vervolgens zie je een gedenksteen in de vorm van 2 kruisen. Deze is in 2006 geplaatst names de vereniging “Windhunde mahen frieden” (Windhunde pleiten voor vrede) en de 116de pantserdivisie. Dit om zich te distantiëren van het misdadige oorlogsverleden.
Wanneer je verder loopt begint het grote zwartkleurige kruisbeeld op te doemen die de ingang markeert. Maar voor je daar bent passeer je eerst nog een aantal informatieborden in het Duits en Engels. Hierop vind je uitleg over de begraafplaats en de gedenkstenen. Hieronder behandel ik er een aantal van.
Kameradenkreuz Julius Erasmus
In 2005 is een herdenkingssteen geplaatst net links van het grote kruisbeeld. De dubbele grafsteen wordt ook wel een kameradenkruis genoemd. Julius was een Duitse kapitein bij de genie welke met risico voor zijn eigen leven 1569 lichamen geborgen heeft in het Hurtgenwald. Het Hurtgenwald was nog een gevaarlijk terrein met vele landmijnen en onontplofte explosieven.
In de zomer van ’45 kwam Julius terug op de plek waar hij enkele maanden daarvoor de zware slag om het Hurtgenwald had meegemaakt. Hij zag diverse soldaten nog in de bossen liggen en begon deze te begraven. Hij kreeg later toestemming om ze op een publieke begraafplaats te begraven.
Toen deze vol raakte werd op heuvel 470 de huidige begraafplaats gerealiseerd. In 1949 had hij reeds voor 800 soldaten een fatsoenlijk graf gerealiseerd.
Julius ging door met het bergen en leefde alleen in een hutje in het Hurtgenwald. Tot in de jaren 60 heeft hij gezocht naar gevallen soldaten en er dus 1569 gevonden en voorzien van een waardig graf. In 1971 is Julius in stilte gestorven.
Bron tekst: Liberationroute.nl
Heuvel 470
Je staat nu dus op heuvel 470. Op deze heuvel zelf vonden zware gevechten plaats. De begraafplaats is dus op een voormalig slagveld gebouwd. Het is gebouwd in 1949 en was in 1952 gereed. 2355 slachtoffers liggen hier begraven al meld een bord verderop het getal 2334 sinds 2015. Het is dus mogelijk dat de laatste jaren er nog een aantal slachtoffers zijn herbegraven.
De meeste van de ruim 2300 waren jonge gasten tussen de 23 en 25 jaar oud. Ongeveer 50 slachtoffers waren kindsoldaten en dus jonger dan 18 jaar.
13 van de 2355 waren lid van de SS. De meeste waren in dienst van de Duitse Wehrmacht.
Er liggen tevens 35 slachtoffers van het Minenräumkommando (Mijnenruimers) die na de oorlog zijn omgekomen bij het ruimen van achtergebleven explosieven.
Gesneuvelden
Benno Schot ligt pas sinds 2009 op Vossenack. Gestorven op zijn 18e net enkele weken voor hij 19 zou worden. Op een paar honderd meter afstand van de begraafplaats staat in het bos een herdenkingskruis op de locatie waar hij in 2009 gevonden is.
In een brief aan zijn ouders vertelt hij nog hoe het is om in de loopgraven te zitten terwijl de vliegtuigen over hem heen vliegen en de artilleriegranaten dichtbij inslaan. Benno was een zogenaamde RADmänner. RAD staat voor Reichsarbeitsdienst, een dienst die bedoeld was om de werkloosheid terug te dringen voor de oorlog uitbrak. Tijdens de oorlog werden ze vooral ingezet als ondersteuning voor de vechtende eenheden.
Vrij centraal ligt Walter Model begraven. Een Generalfeldmarschall welke zich niet wilde overgeven aan het eind van de oorlog maar zichzelf doodschoot. De grafsteen die er nu ligt is niet de originele, deze is gestolen. De huidige ligt verzonken in beton in plaats van erop.
Degene die de steen meenamen, vereren die deze persoon zo erg dat ze de laatste rustplaats van hun idool verstoren door grafschennis te plegen?
Praktische informatie
Adres: Hurtgenwald Simonskaller Str. 1, 52393 Hürtgenwald, Duitsland
Openingstijden: Zonsopgang tot zonsondergang.
Parkeren: Ruime parkeerplaats voor de begraafplaats.
Verdere informatie: Toiletgebouwtje aanwezig. Beperkt open.
